Jak się rozliczyć z pracy za granicą?

Osiągając dochody z pracy najemnej wykonywanej za granicą należy w większości przypadków rozliczyć się w Polsce. Opodatkowanie dochodów podlega regulacjom zawartym w dwustronnych umowach, w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 3 ustawy PIT, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają osoby fizyczne, które spełniają jeden z następujących warunków:

• posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (miejsce przebywania rodziny (współmałżonka i dzieci),prowadzą działalność gospodarczą lub posiadają majątek,
• przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku kalendarzowym.

W zawartych przez Polskę umowach, o unikaniu podwójnego opodatkowania, przewidziane są dwie metody rozliczania zagranicznych dochodów:

• metoda wyłączenia z progresją,
• metoda proporcjonalnego odliczenia.

W zależności od tego, która metoda została określona w umowie z danym państwem, w taki sposób podatnik będzie rozliczał się z osiągniętych w nim przychodów.

Metoda wyłączenia z progresją: oznacza, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą. Podatnik, który osiągnął dochód tylko za granicą, jest zwolniony ze składania zeznania podatkowego, ale ma prawo skorzystać w przypadku preferencyjnego rozliczenia rocznego – złożyć PIT z małżonkiem lub opodatkować się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Natomiast jeżeli uzyskał przychody w Polsce, i za granicą, płaci podatek w Polsce od zarobków krajowych, według specjalnie obliczonej stawki podatku (nie wg polskich progów podatkowych).

Metoda odliczenia proporcjonalnego: oznacza, że dochód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to jest możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie do dochodów uzyskanych za granicą. Podatnik, który nie uzyskał dochodów w Polsce, ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego i wykazania dochodów zza granicy. Jeśli podatnik przebywał za granicą czasowo i osiągał dochody z pracy bez pośrednictwa płatnika, to ma obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 18% tych dochodów do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do kraju.

Metodę odliczenia proporcjonalnego stosuje się w umowach zawartych między państwami oraz w przypadku państw, z którymi nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie dochodu do opodatkowania: jest jednakowy bez względu na kraj. Oblicza się go pomniejszając osiągnięty przychód o kwotę odpowiadającą 30% równowartości diety z tytułu podróży służbowej za granicą , za każdy dzień pobytu za granicą. Wysokość diety zależy od kraju i określona jest w rozporządzeniu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Pomniejszone przychody przelicza się na złote, według średniego kursu walut NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Odliczenia od dochodu: dochód obniża się o kwotę składek na ubezpieczenia społeczne, składki zapłacone do zagranicznych systemów ubezpieczeń społecznych w krajach UE oraz preferencyjne odpisy (darowizny, wydatki rehabilitacyjne). Uzyskany dochód stanowi podstawę opodatkowania.

W obu przypadkach zeznanie roczne w polskim urzędzie skarbowym należy złożyć na PIT-36, dołączyć załącznik PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa), w którym wpisujemy uzyskany dochód zza granicy oraz PIT-/0 (ulgi). Gdy podatnik przebywa za granicą, wypełnione zeznanie podatkowe można złożyć w polskim urzędzie konsularnym przed upływem terminu do złożenia zeznania podatkowego. Można także przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pocztą, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, bądź wysłać za pomocą środków komunikacji elektronicznej.